spic

SPIC

1. ndajf. Me rroba e me këpucë të reja; në mënyrë të stërholluar e që bie në sy. I veshur e i mbathur spic.
2. përd. mb. Që është i ri fare dhe i zgjedhur me shije të stërholluar; që është i zgjatur dhe i hollë, me majë, spicë. Me rrobat spic. Një palë këpucë spic. Mustaqe spic.