SQEPAR m.

  • 1. Vegël dore e zdrukthëtarëve dhe e muratorëve, e përbërë prej një pllake të metaltë me teh të kthyer nga njëra anë e me mykë si çekan nga ana tjetër dhe me bisht të shkurtër druri, që përdoret për të gdhendur, për të ngulur e shkulur gozhdë etj. Bishti i sqeparit. Gdhend me sqepar.
  • 2. Lloj shati i vogël me teh të kthyer, që përdoret për të prashitur.
  • Është më i rëndë bishti se sqepari (sëpata) shih te BISHT,~I.