stis

STIS kal. bised.

• 1. Ndërtoj a ngre diçka, zakonisht me mjete të rastit. Stisi një shtëpi.
• 2. Hartoj a thur diçka, zakonisht aty për aty; nxjerr. Stisi një këngë. Stis vargje.
• 3. Sajoj gjëra të paqena, trilloj, shpif; thur diçka me qëllime të këqija. Stiste gënjeshtra (shpifje). Kishte stisur një plan djallëzor.