sypërmbys

SYPËRMBYS ndajf.

• 1. Me kokën ulur e me fytyrë të ngrysur nga mërzia, nga pakënaqësia etj.; pa e parë tjetrin në sy kur i flet. Mos i rri mikut sypërmbys!
• 2. si mb. Që nuk vepron hapur, tinëzar.