taç

TAÇ I m.

• 1. Derrkuci që dosa e pjell të fundit, derrkuci më i vogël.
• 2. I fundit i fëmijëve, djali më i vogël e më i përkëdhelur; fëmija i pleqërisë. Është taçi i tij ai.

TAÇ II m. vjet.

• Qylaf i bardhë me një rrip të gjelbër, që e mbante shehu, dervishi e babai i bektashinjve.