TAKIJE f.

  • Lloj kësule me majë të ngushtë, prej pëlhure të bardhë dyfishe, të rrahur me tegel, që e mbajnë fshatarët e Myzeqesë; qeleshe me majë të rrafshët, prej pëlhure të kuqe, e mbushur me lesh dhe e thurur si jorgan, të cilën e mbanin mirditasit e shkodranët. Takije e bardhë (e qëndisur). Takije mirditore. Takije me lule. Me takije në kokë (mbi sy).
  • Më vjen (më sillet) takija (festa) vërdallë (rrotull) shih te VËRDALLË. E hodhi (e vuri, e kthen) takijen (festen, kësulën, qeleshen, kapelën) mbi sy (mënjanë) shih te SY,~RI.