tamahqar

TAMAHQAR m. bised.

• 1. Ai që është i pangopur, ai që ka tamah, lakmitar. Tamahqar për punë. Tamahqar për plaçkë. Ishte (u bë) tamahqar i madh.
• 2. si mb. ~, ~E. Që s'ngopet kurrë, që ka tamah, lakmues. Njeri (fëmijë) tamahqar.