teknik

TEKNIK m.

1. Specialist në një degë të teknikës; ai që ka arsim të mesëm teknik. Teknik i mesëm. Teknik bujqësor (metalurg, gjeolog). Teknik miniere. Teknik i armatimit (i ndërtimit, i tuneleve, i blegtorisë, i pyjeve). Doli (u bë) teknik.
2. fig. Njeri që e njeh mirë një punë, ai që e zotëron mirë një mjeshtëri për të kryer diçka, ai që e bën diçka me mjeshtëri e me art. Teknik i mbaruar.

TEKNIK mb.

1. Që lidhet me mjetet e me veglat e zhvilluara të punës dhe me metodat që përdoren në prodhimin shoqëror për të arritur përfundime sa më të mira me sa më pak shpenzime; që lidhet me makineritë, me pajisjet e me veglat e punës; që ka të bëjë ose që merret me studimin, me përdorimin, me përsosjen dhe me zbatimin e teknikës. Përparim (zhvillim) teknik. Sigurim teknik. Njohuri (përsosje, prapambetje) teknike. Ndihmë teknike. Bazë teknike. Shkollë (lëndë) teknike. Libër teknik. Revistë teknike. Byroja teknike. Këshilli (rrethi) teknik.
2. Që lidhet me mënyrat e me metodat e përdorura në një punë të caktuar, që ka të bëjë me mjeshtërinë e me teknikën e përdorur në të; që ka teknikë të lartë. Aftësi (përgatitje, shprehi) teknike. Gabime teknike. Element teknik. Nga ana teknike.
3. Që lidhet me punën, me gjendjen dhe me mirëmbajtjen e makinerisë, të pajisjeve, të veglave të ndryshme etj. Kontroll (shërbim, drejtim) teknik. Kërkesa (norma, rregulla) teknike. Disiplinë teknike. Gjendja teknike. Të meta teknike. Dokumente teknike. Kontrollor teknik.
4. Që ka marrë arsim të mesëm profesional; që merret me punë ndihmëse në një degë të caktuar të shkencës, të teknikës etj. Kuadri (personeli) teknik. Forcat teknike. Redaktor teknik.
5. Që shpreh një gjë, e cila është e njohur vetëm për specialistët e një dege të shkencës e të teknikës; që përdoret vetëm në një degë të veçantë të teknikës; që i përket një dege të veçantë të shkencës ose të teknikës. Term teknik. Shprehje teknike. Në gjuhën teknike. Çështje teknike.
Pjekuri teknike spec. shih te PJEKURI, ~A. Sistemi teknik spec. shih te SISTEM, ~I 6.