tepe

TEPE f. bised.

• 1. Kodër e vogël, breg, sukë; majë kodre. Tepja e kodrës. Doli në tepe. I binte tepe me tepe.
• 2. Maja e kokës, çaçkë. Tepja e kokës. E goditi në tepe.
• Më iku (më luajti) tepja (kafka) e kokës (kapaku, tepeleku, tabani) i kokës shih te KAPAK,~U.