teqe

TEQE f.

• 1. Ndërtesë e veçantë për dervishët bektashinj ose për shehun, si edhe për ceremonitë fetare të një tarikati; manastiri a kuvendi i dervishëve bektashinj (në vendet ku vepron bektashizmi). Teqe e vjetër. Babai i teqesë i pari i një teqeje. Ishte pasuri (prone, tokë) e teqesë. Hëngri (fjeti) në teqe.
• 2. fig. vjet. Vend i shenjtë.