teshtimë

TESHTIMË f.

• Dalja e ajrit me vrull, papritur e pa dashje nga hunda e nga goja, zakonisht me stërpika pështymë e me një zhurmë të veçantë, kur kam rrufe a jam ftohur ose kur kam ndonjë ngacmim në hundë; zhurma karakteristike kur teshtijmë. Kam teshtima. E mbytën teshtimat.