THARTOR m.

  • 1. Hirrë djathi me pak qumësht, që lihet disa ditë në vend të ftohtë sa të thartohet pak e pihet në vend të dhallit.
  • 2. Byrek me hirrë. Bëri një thartor.
  • 3. kim. Që përmban acid; që ka vetitë e acidit.

THARTOR mb.

  • 1. I thartë. Kumbulla thartore.
  • 2. kim. Që përmban acid; që ka vetitë e acidit.