themeldalë

THEMELDALË mb.

• 1. I shkatërruar, i prishur, që i kanë dalë themelet (për një ndërtesë).
• 2. Që nuk ka as fëmijë, as të afërm, as pasuri; që ka mbetur vetëm pa asnjë ndihmë. përkrahje; rrënjëdalë (për njerëzit).