thuret

THURET vetv.

• 1. Bashkohet e lidhet fort me një tjetër; bëhet si gërshet, lidhet që një të vetme (për fijet, rripat etj.).
• 2. fig. Bashkohet a lidhet në mënyrë të pazgjidhshme me një tjetër, ndërthuret, gërshetohet (për veprimet, dukuritë etj.). Janë thurur ngjarjet ndërmjet tyre.
• 3. Pës. e THUR.