THUTHUQ mb.

  • 1. Që nuk mund të shqiptojë mirë tingujt fishkëllyes (s, z, sh, zh) dhe në vend të tyre shqipton tinguj ndër dhëmborë (th, dh); që karakterizohet nga ky shqiptim. Djalë thuthuq. Plakë thuthuqe. E folur thuthuqe.
  • 2. përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Flet si thuthuq.