TI

  • (dhan., kallëz. TY, tr. e shkurt. TË; rrjedh. TEJE) vetor. Tregon njeriun, të cilit i drejtohemi; tregon një qenie a një gjë, së cilës i drejtohemi me fjalë. Ti vetë pikërisht ti. Ti dhe unë. Ti e di vetë. A vjen edhe ti? Ti fole? Ty të them! Ç'ka me ty? Ty të nderon. Prej teje e presim. Po ti, ç'mendon?