timbër

TIMBËR m.

• Cilësia a ngjyra e veçantë (ashpërsia, ëmbëlsia, ngrohtësia etj.) e tingullit të një vegle muzikore ose e zërit të një njeriu, pavarësisht nga forca, nga lartësia etj., që e dallon atë nga një tingull a nga një zë tjetër i të njëjtit lloj. Timbër i qartë (i pastër, i kulluar). Timbër i mbytur.