TINGULLIMITIM m.

  • 1. spec. Imitimi i tingujve dhe i zërave të ndryshëm, për qëllime të caktuara.
  • 2. gjuh. Fjalë e krijuar nga bashkimi i tingujve të të folurit, që jep përafërsisht zërin a zhurmën e një qenieje, të një sendi, të një dukurie etj. (si mjau, kikiku, ciu-ciu, ham-hum etj.); onomatope.