topçi

TOPÇI m. usht.

Ushtar që shtinte me top, numëror topi; artiljer. Topçi i vjetër. Shërbente si topçi.

TOPGROPTHI ndajf.

Luaj topgropthi luaj një lojë ku marrin pjesë zakonisht dhjetë fëmijë; të cilët mundohen ta hedhin topin në njërën nga gropat e vogla të hapura në vijë të drejtë një për çdo lojtar; doçash.