topitës

TOPITËS mb.

• 1. Që të pret hovin, që të bën të ngurrosh a të tërhiqesh, që të pret; që të topit, që të sjell topitje; ndrydhës. Fjalë topitëse.
• 2. Që të lodh, që të këput; që të plogështon. Vapë topitëse.