trase

TRASE f.

• Rrugë e ngushtë me dhe të ngjeshur ose me truall të fortë, ku hidhet zhavorr, vihen tërthorëset dhe shtrohen binarët e hekurt, mbi të cilët kalon treni; rrip toke, i gërmuar a i ngjeshur, i pashtruar ende me gurë, që është hapur për rrugë automjetesh; vendi nëpër të cilin kalon një rrugë, një kanal etj. Trase e gjerë (e ngushtë). Traseja e hekurudhës. Hapën (shtruan) trasenë. Punojnë në trase. Eci nëpër trase.