TRUPËZOHET vetv.

  • 1. kryes. kim. Shkrihen e bashkohen në një trup të vetëm dy ose më shumë lëndë të ngurta, të lëngëta etj. Trupëzohen lëndët.
  • 2. fig. Merr trajtë konkrete diçka, bëhet e dukshme, materializohet; më shërohet, vihet në jetë. Janë trupëzuar pikëpamjet (idetë) më revolucionare.
  • 3. Pës. e TRUPËZOJ.