tundës

TUNDËS m.

• Enë druri e gjatë dhe e ngushtë, me fund pak më të gjerë se gryka, në të cilën rrahin qumështin ose kosin për të nxjerrë gjalpin; dybek; shkop i gjatë prej druri me një rrotëz në fund, me të cilin rrahin qumështin a kosin në këtë enë, filiç.
• Mban vezë në tundës shih te VEZ/Ë,~A.