tundohem

TUNDOHEM vetv.

• 1. Më nxit e më tërheq diçka e keqe që nga jashtë duket e bukur a fitimprurëse, shtyhem të bëj diçka të keqe, më prishet mendja nga diçka a nga dikush dhe bie në gabim; joshem, tërhiqem, mashtrohem nga diçka a nga dikush; fet. më nget i ligu, më shtie në ngasje dhe bie në mëkate.
• 2. Më prishet qetësia, shqetësohem, mërzitem.
• 3. Pës. e TUNDOJ.