tutës

TUTËS mb.

• 1. Që trembet lehtë; që ka frikë, frikacak. Fëmijë tutës.
• 2. Që shpreh frikë; i frikësuar. Me sy tutës.
• 3. përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit. Iku tutësi. Çfarë tutëse që është!