unitet

UNITET m.

1. Bashkim i fortë dhe i pandalshem dhe i pandashëm; gjendje në të cilën diçka përbën një të tërë të vetme e të pandarë, që mbështetet në tiparet, pikëpamjet, qëllimet e interesat e përbashkëta; njësi. Unitet i pathyeshëm (i çeliktë). Uniteti kombëtar. Unitet ideologjik. (politik). Forca e unitetit. Ruajnë (forcojnë) unitetin. Prish (dëmton, cenon) unitetin. Mungon uniteti.
2. Lidhje e ngushtë në një të tërë të vetme; të qenët një i vetëm, me pjesët të lidhura pa copëzim dhe pa kundërti me njëra tjetrën. Uniteti i veprës. Uniteti i botës. filoz. Uniteti i formës me përmbajtjen. Uniteti i teorisë me praktikën. Uniteti i gjuhës me mendimin. Ligji i unitetit dhe i luftës së të kundërtave.
3. Përputhje e plotë e anëve të ndryshme ngjashmëri e plotë, bashkësi, njësi. Unitet i plotë. Uniteti i pikëpamjeve. Uniteti i interesave. Uniteti i mendimit dhe i veprimit.
4. Përqendrim i diçkaje në një vend, në një dorë të vetme ose brenda po atyre caqeve. Uniteti i komandës. Uniteti i drejtimit. Uniteti i kohës dhe i vendit. art.
5. Njësi bazë për të matur diçka, njësi. Në (për) unitet hamullor.