URREJTJE f.

  • Ndjenjë e fortë armiqësie për dikë a për diçka; dëshirë e fortë për ta parë keq tjetrin. Urrejtje e fortë (e hapur, e pashuar, e pa përmbajtur). Urrejtje e fshehtë (e vjetër). Urrejtja klasore. Urrejtja popullore. Urrejtje e tërbuar. Urrejtje shekullore. Urrejtja kundër armikut (kundër pushtuesit). Vala e urrejtjes. Kam (ndiej) urrejtje. Shpreh urrejtje. Ndez (nxit) urrejtjen. Të ngjall urrejtje. Mbushet me urrejtje. E sheh me urrejtje. Plot urrejtje.