USTALLËK m. bised.

  • 1. Mjeshtëria që ushtron ustai, puna e ustait, zanat. Di ustallëk. Mësoi (fitoi) ustallëk. I dha ustallëkun.
  • 2. Mjeshtëri e hollë në një punë, aftësi e lartë në një profesion etj. Punë me ustallëk. Duhet ustallëk.
  • 3. fig. Dredhi, djallëzi. Ia punoi me ustallëk.