vëngërohem

VËNGËROHEM vetv.

• 1. Bëhem i vëngër. U vëngërua që i vogël.
• 2. fig. Humbas aftësinë për t'i parë gjërat drejt; nuk kam dëshirë t'i shoh gjërat drejt, mbarë me dashamirësi, fitoj prirjen për t'i parë gjërat shtrembër, bëhem njeri ters. Qenka vëngëruar fare.