vërshoj

VËRSHOJ jokal.

1. vet. veta III. Del uji i një lumi, i një përroi etj. jashtë shtratit dhe derdhet me vrull e përmbyt vendin rreth e rrotull. Vërshoi lumi. Vërshuan përrenjtë.
2. vet. veta III. Del me vrull; rrjedh çurg, shpërthen. I vërshoi gjaku nga hundët. I vërshuan lotët.
3. kryes. Shkojmë diku me vrull si valë, derdhemi valë-valë, vërsulemi. Vërshuan njerëzit në fushë. Vërshuan vullnetarët. Vërshoi rinia në shkollë. Vërshuan mijëra sportdashës në stadium. Vërshuan nga të katër anët.
4. vet. veta III kryes. fig. Vijnë me shumicë si valë, shfaqen me vrull (për mendimet, ndjenjat etj.). I vërshuan mendime (ide) të reja. Vërshojnë ndjenjat rinore. Vërshuan kërkesat.