vërtetim

VËRTETIM m.

• 1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve VËRTETOJ, VËRTETOHET. Vërtetimi i një dokumenti. Vërtetimi i mandateve. Vërtetimi i një teoreme. Gjen vërtetim vërtetohet.
• 2. Dokument a shkresë që vërteton diçka; dëshmi. Vërtetim me shkrim. Bëri një vërtetim. Lëshoj (mori) një vërtetim.