vërtik

VËRTIK m.

• Vrull, hov; shpejtësi. Shkoi (iku) me vërtik. U ngrit (u hodh) me vërtik. Rrjedh me vërtik. Bie shi me vërtik. E hodhi gurin me vërtik e hodhi gurin me tërë fuqinë që kishte. Më rreh zemra me vërtik.