vagabond

VAGABOND m. keq.

• 1. Ai që bredh rrugëve pa punë, sillet keq e bën veprime të dënueshme nga shoqëria; rrugaç; aventurier. Sjellje prej vagabondi.
• 2. Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Njeri vagabond.