vdjerrë

VDJERRË mb. krahin.

• 1. Që vjen duke u ngrënë; e thyer (për hënën). Hënë e vdjerrë.
• 2. Që është tretur, i dobësuar. Fëmijë i vdjerrë.
• 3. Që ka vdekur, që nuk jeton më, që ka marrë fund. Njeri i vdjerrë.
• 4. fig. Që është prishur, i shkatërruar; i përdhosur. Racë e vdjerrë.
• 5. fig. I ngathët, i humbur; që s'ka mend në kokë. Njeri i vdjerrë.
• 6. Përd. em. sipas kuptimeve 3, 5 të mbiemrit.