veçan

VEÇAN ndajf.

• 1. Ndaras nga e tëra a nga e përgjithshmja, më vete, veç. Rri veçan. E ndau veçan. E la veçan. E shqyrtuan veçan.
• 2. Veç nga të tjerët, mënjanë. E hoqi veçan. I foli veçan.
• 3. Ndryshe nga të tjerët; më shumë, më mirë etj. se të tjerët. Është veçan ai. E dua veçan nga të tjerët atë. E sheh (e ndihmon) veçan nga të tjerët.
• Ha bukë veçan (veç) të tjerëve shih te VEÇ.