VEÇOHEM vetv.

  • 1. Rri veç nga një tjetër a nga të tjerët, nuk rri bashkë me të tjerët; ndahem nga di kush a nga diçka; shkëputem nga mjedisi ku jetoj, nga njerëzit a nga gjërat që më rrethojnë, shkëput lidhjet me të tjerët dhe mbyllem në vetvete. Ishte veçuar nga shokët.
  • 2. Pës. e VEÇOJ.