VELUR mb.

  • 1. Që është ngopur tej mase e s'mund ta hajë më një gjellë, një ëmbëlsirë etj., sepse është shumë e yndyrshme ose shumë e ëmbël, që s'ha dot më sepse ka ngrënë tepër, që është velur me diçka; i ngopur jashtë mase. Fëmijë i velur.
  • 2. fig. Që i janë plotësuar të gjitha kërkesat e nevojat e s'dëshiron asgjë tjetër, që është i kënaqur jashtë mase me diçka; që është ngopur me diçka derisa është mërzitur; që është ngopur nga jeta; i ngopur. Mikroborgjez i velur.