vendstrehim

VENDSTREHIM m.

• 1. Vend i posaçëm, i ndërtuar nën tokë për t'u mbrojtur nga bombardimet në rast lufte. Vendstrehim i nëndheshëm. Ndërtuan vendstrehime. U futën në vendstrehim.
• 2. Ndërtesë e posaçme ku strehohen veglat e makinat bujqësore. Vendstrehim i traktorëve.