VETËKRITIKË f.

  • Zbulimi, pranimi i vetëdijshëm dhe dënimi i gabimeve të veta për t'i ndrequr; qëndrimi kritik kundrejt të metave të veta në punë, në sjellje etj. si metodë revolucionare e zhvillimit të shoqërisë socialiste; autokritikë. Vetëkritikë e sinqertë. Forcimi (gjallërimi) i vetëkritikës. Bëri vetëkritikë.