VETËTITËS mb. libr.

  • 1. Që ndriçon me një dritë të fortë, vezullues. Shkëlqim vetëtitës.
  • 2. Që shkëlqen nga bardhësia a nga pastërtia.
  • 3. Që shpreh qartë një ndjenjë të fuqishme, që ndrit e shkëlqen fort nga një ndjenjë e fuqishme. Vështrim vetëtitës. Me sy vetëtitës.