VINÇ m. tek.

  • Makinë e fuqishme, me një krah të gjatë të metaltë, që është i lëvizshëm dhe që shërben për të ngritur, për të ngarkuar e për të shkarkuar pesha të rënda. Vinç i fuqishëm. Vinç i lëvizshim (lëvizës). Vinç lundrues bigë. Krahu i vinçit.