vorbë

VORBË f.

• Enë prej balte të pjekur, zakonisht me një vesh, që shërben për të zier gjellë, vegsh; gjella sa nxë kjo enë. Vorbë me mish. E zien në vorbë.
• Stan vorbash mosërf. stan i keq, stan pa bulmet. Ka gjetur rrasa vorbën (vegshin) keq. shih te RRAS/Ë, ~A. Shkoi për (për të bërë) vorba (vegsha) iron. mbaroi, vdiq. E di luga se ç'ka vorba (vegshi, poçja) fj.u. shih te LUG/Ë,~A. Ta jep kaun në vorbë dhe shpatën pa dorëz është trim i madh.