VOTËBESIM m.

  • Vendimi që merr parlamenti me anë të votimit, për të miratuar veprimtarinë e qeverise ose të anëtarëve të veçantë të saj; besimi që i jep parlamenti qeverisë me anë votash për politikën e saj, për zgjidhjen e një çështjeje etj. (në vendet borgjeze). Kërkoi votëbesimin. I dha votëbesimin. Fitoi (mori) votëbesimin. Përdori votëbesimin.