vuajtje

VUAJTJE f.

• 1. Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve VUAJ. VUHET. Vuajtja e një dënimi.
• 2. Dhembje në trup; mundim trupor a shpirtëror; ajo nga e cila vuan dikush. Vuajtje e rëndë. Vuajtje trupore (shpirtërore). Vuajtjet e të varfërve. Vuajtjet e luftës. Ka vuajtje e vuajtje. S'i tregoj dot vuajtjet e atëhershme. Hoqi gjithë ato vuajtje.