VULËHUMBUR mb.

  • 1. Që i ka humbur emri, që s'dihet se ku ndodhet, që është zhdukur pa lënë gjurmë; fare i pazoti, i pavlefshëm, i humbur (për njerëzit); si mallk. që i humbtë emri, që mos iu gjettë nami e nishani; vulëharruar. Njeri vulëhumbur.
  • 2. përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Ç'u bë ai vulëhumbur!