ZBARDHËLLIM m.

  • 1. Të qenët i bardhë e i ndritshëm, vetia diçkaje të bardhë, bardhësi; ndriçim, vezullim. Zbardhëllimi i dëborës. Zbardhëllimi i mureve (i rrobave). Zbardhëllimi i dritës. Zbardhëllimi i dhëmbëve.
  • 2. Agu i ditës, drita e bardheme e mëngjesit. Zbardhëllim i vagëlluar. Zbardhëllimi i mëngjesit (i ditës). Drita e zbardhëllimit. U ngrit që në zbardhëllim.