zbruhem

ZBRUHEM vetv.

• 1. vet. veta III. Bëhet i butë si brumë, zbutet diçka e fortë a e thatë. Zbruhen dardhat. Iu zbrujtën duart.
• 2. fig. Ligështohem, bëhem i dobët e i pafuqishëm; bëhem më i butë, zbutem. I është zbrujtur karakteri (vullneti). Është zbrujtur ca kohët e fundit.
• 3. Pës. e ZBRUJ. Është zbrujtur nga shiu. Toka u zbrujt shpejt. Gruri zbruhet me ujë.