zdrënkthi

ZDRËNKTHI ndajf.

• 1. Me hap të shpejtuar e të çrregullt, duke ecur me zdrënk (për kafshët e ngarkesës). Ecën (ikën, vrapon) zdrënkthi. E ngau kalin zdrënkthi.
• 2. fig. Me nxitim e pa i peshuar mirë gjërat, pa u menduar mirë, rrëmbyer. I mori zdrënkthi punët.