zenit

ZENIT m.

• 1. astr. Pika më e lartë në kupën e qiellit, që ndodhet drejt mbi kokën e vrojtuesit; pika më e lartë që arrin dielli në kupën qiellore vetëm në brezin tropikal; kund. nadir. Dielli u ngjit në zenit.
• 2. fig. Shkalla më e lartë që mund të arrijë diçka në zhvillimin e vet; kulm. Në zenitin e famës. Arriti zenitin e vet.