ZEVZEK mb.

  • 1. Që nuk rri në një vend, shumë i lëvizshëm e i pashtruar; që s'lë dy gurë bashkë, që ngacmon çdo gjë a çdo njeri, që të mërzit, trazovaç. Fëmijë zevzek. Lopë zevzeke. Është bërë zevzek.
  • 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.